Ελεύθερη πτώση

                        

Μπόινγκ 777: Κατερρίφθη από πύραυλο, 298 νεκροί μεταξύ των οποίων και παιδιά. Δεν έχει ξεκαθαριστεί ποιος έχει ρίξει τον πύραυλο, ρώσοι αυτονομιστές ή ο Ουκρανικός στρατός

Εναέριοι βομβαρδισμοί και χερσαία στρατιωτική εισβολή των Ισραηλινών στη Λωρίδα της Γάζας: 300 νεκροί, κυρίως άμαχοι, φωτογραφίες από νεκρά παιδιά, κάνουν το γύρο του πλανήτη.

Μάλλον βρισκόμαστε μπροστά σε μια θλιβερή όσο και τρομακτική επανάκαμψη του ερπετοειδούς εγκεφάλου. Ο ερπετοειδής εγκέφαλος αποτελεί τον πρωταρχικό εγκέφαλο του ανθρώπου, όταν αυτός βρισκόταν στα πρώτα στάδια της εξέλιξης του.

«Η ερπετοειδής συνείδηση του ανθρώπου είναι συνείδηση ψυχρή, θυμώδης, επιθετική, άπληστη και παρανοϊκή.», Τομ Ρόμπινς, Το άρωμα του ονείρου (1984)

Έχουμε πολλάκις αναφέρει, ότι παρακολουθούμε ως θεατές κακής ποιότητας ένα συνεχή και διογκούμενο ευτελισμό της ανθρώπινης ζωής. Οι οποιεσδήποτε, κατά καιρούς, μικρόνοες  αναλύσεις και δικαιολογητικά για το δράμα και την κατάπτωση του ανθρώπινου πολιτισμού, δεν αρκούν για  να  μας οδηγήσουν σε κάποια ουσιώδη αντίδραση. Ζούμε μια μαύρη εποχή, μια εποχή που το πραγματικό της επίπεδο είναι εκπληκτικά αναντίστοιχο,με αυτό που θέλει να εμφανίζει ότι έχει.

Πνιγμένοι μέσα στο βάλτο της οικονομίας του κέρδους, στη αυταρέσκεια του ατομικισμού, στα επιτεύγματα της τεχνολογίας και της επιστήμης, έχουμε ξεχάσει τι μπορεί να σημαίνει να αξιολογούμε την ανθρώπινη ζωή σαν το άξιου σεβασμού θαύμα, που θα πρέπει πάση θυσία να το προστατεύσουμε, να το αναπτύξουμε, να το περιβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις.

Εξακολουθούμε και παραμένουμε χαιρέκακα άφρονα κτήνη, ντυμένα με ένα εκθαμβωτικό λούστρο πολιτισμικής φενάκης, ικανής  να μας αποκοιμίζει την συνείδηση. Δεν έχει τέλος το αίσχος μας. Δεν έχει τέλος η αφροσύνη με την οποία αντιμετωπίζουμε την ίδια μας την ύπαρξη.

Έτσι παρέχουμε απλόχερα την δυνατότητα στους χειρότερους από εμάς, να μπορούν με την εξουσία που τους παραχωρούμε, να διαπράττουν πράξεις για τις οποίες θα έπρεπε να ντρέπονται και να κρύβονται στις πιο σκοτεινές γωνιές της συνειδησιακής τους ύπαρξης -ενώ αντίθετα, έχουν το θράσος να εμφανίζονται, να διαλαλούν και να δικαιολογούν με αστεία επιχειρήματα τις πράξεις τους, ως αυτές οι πράξεις να είναι δικαιολογημένες και πολλές φορές ευλογημένες επειδή υποτίθεται ότι πράττουν το  σωστό και το κοινωνικά καλό.

Δεν έχει μάλλον τέλος η αντιστροφή της πραγματικότητας. Ο άτεγκτος νόμος της βαρύτητας στέλνει συνεχώς και συνεχώς τα πράγματα, στα καταγώγια της ύπαρξης.

Βρισκόμαστε μέσα στη δίνη ενός αφανούς πολέμου. Το ερπετό που υπάρχει μέσα μας και νομίσαμε ότι το εξολοθρεύσαμε, φαίνεται ότι αφυπνίστηκε και ζητά ό,τι θεωρεί ότι του ανήκει. Δεν ξέρω αν υπάρχει πλέον ο Ζίγκφριντ ή ο Αη-Γιώργης για να το εξολοθρεύσει, ή αν πρέπει εμείς να γίνουμε οι ήρωες των παραμυθιών και να αναλάβουμε το έργο μιας κάθαρσης του σκοταδιού που ενυπάρχει μέσα μας και έξω μας. Ειδάλλως, είναι σίγουρο, ότι βαδίζουμε με σταθερά βήματα μέσα στα σκοτάδια ενός κόσμου, που ενώ θα είναι η κόλαση, θα προσποιείται χαριτωμένα ότι είναι ο παράδεισος.

Είναι καλοκαίρι, ο ήλιος λάμπει και καίει, οι παραλίες, τα νησιά, οι κατασκευασμένοι χώροι αναψυχής είναι γεμάτοι από ευτυχείς λουόμενους, που πίνουν τους καφέδες τους επάνω σε πλαστικές καρέκλες, ή κάνουν το μπανάκι τους, φλερτάροντας και χαζολογώντας. Είναι δυσάρεστο να μιλάς για πράγματα δυσάρεστα. Όλοι θέλουμε να αισθανθούμε λίγο χαλαρά. Να μην σκεφτόμαστε την σκοτεινιά, τα άβολα ζητήματα, τα καθήκοντα. Όλοι θέλουμε απλά την ησυχία μας, να απολαύσουμε την σύντομη ζωή μας. Να αφήσουμε τις μάχες  και τις σκέψεις μέσα στη ντουλάπα της συνείδησης μας. Όλοι θέλουμε να πιστεύουμε, ότι ο κόσμος και εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε τελικά τόσο χάλια, όσο κάποιοι «δυσάρεστοι» τύποι θέλουν να μας εμφανίζουν. Καλά όλα αυτά και αναγκαία.

Μακριά από την πρόθεση του γράφοντα η ανάπτυξη οποιουδήποτε ενοχικού συνδρόμου. Η ζωή έχει τις απολαύσεις της, στις οποίες ο κάθε άνθρωπος δικαιούται να συμμετέχει. Δεν νομίζω όμως ότι πρέπει να ξεχνάμε επίσης, ότι ο κάθε άνθρωπος δικαιούται να ζει, δίχως να πετάνε βόμβες και πύραυλοι πάνω και μέσα στο κεφάλι του. 

Το ερπετό εργάζεται αδιάκοπα.