Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

Μιλώντας για την Αμαλία


                                                          
    Τους ενοχλoύσε που κάποιοι άνθρωποι με όρεξη έδωσαν ζωή σ’ ένα άδειο κτίριο που ήταν προορισμένο να καταντήσει ίδρυμα ή ερείπιο.

    Τους ενοχλούσε που αυτοί οι άνθρωποι είχαν δικές τους απόψεις που δεν διαμορφώνονται από τους δημοσιογράφους τους

    Τους ενοχλούσε που είχαν δικό τους σχέδιο για το πως θα ‘πρεπε να είναι η ζωή.  

    Τους ενοχλούσε που προσπαθούσαν να μοιραστούν αυτό το σχέδιο με τους κατοίκους μιάς ολόκληρης περιοχής.

    Τους ενοχλούσε που ζούσαν συλλογικά, μέσα σε μιά πόλη όπου ο καθένας πρέπει να ζει μόνος και να καταναλώνει.

    Και τους ενοχλούσε που τέτοιοι άνθρωποι, ζώντας έτσι, προσπαθούσαν να γίνουν ένα  με όσους κατοικούν σε γειτονιές, στις οποίες το μόνο που αυτοί ξέρουν να κάνουν είναι να περιπολούν.

   

    Τώρα λοιπόν που αυτές οι γειτονιές, του κέντρου της Αθήνας, πρέπει να γίνουν γκέττο και να παραδοθούν στη μαφιόζικη εκμετάλλευση υπό φασιστική κηδεμονία – και επειδή η κατάληψη της Villa Amalias ήταν ανάχωμα στην εξάπλωση του φασιστικού λεκέ από τον Αγ. Παντελεήμονα στη Βικτώρια – έπρεπε να τελειώνουν με αυτήν. Και με την κατάληψη της Σκαραμαγκά και με όλες τις υπόλοιπες.

 

                       Και το κάνoυν με τη γνωστή κτηνωδία

 

    Γιατί είναι κτηνωδία να μπαίνεις με όπλα, κράνη και άρβυλα μέσα σε ένα χώρο όπου άνθρωποι έχουν συναντηθεί, έχουν συζητήσει, έχουν δημιουργήσει, έχουν γελάσει, έχουν κοιμηθεί κι έχουν κάνει έρωτα.

    Και είναι ψυχρή κτηνωδία να ψάχνεις τα ρούχα τους, τα βιβλία τους και τα στρωσίδια τους και να τα καταγράφεις σαν ευρήματα.

 

                   Αλλά έχουν κι αυτοί το δικό τους σχέδιο για τη ζωή

                   Κι αυτό το σχέδιο είναι η απονέκρωση και η πειθάρχηση.                 

 

     Και δεν θα διστάσουν να πουν μερικά ψέμματα, άσχετα πόσο αληθοφανή είναι και πόσο πιστευτά γίνονται. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις κάτι πρέπει να ειπωθεί. 

         Κάθε έντιμος άνθρωπος βγάζει τα συμπεράσματά του και λαμβάνει τα μέτρα του. Γιατί όλο και πιο ξεκάθαρο γίνεται, ότι οι μέρες τώρα πρέπει να κυλούν απ’ το φόβο στην ομοιομορφία κι από την ομοιομορφία στο φόβο.

     Kαι φυσικά, με τέτοιες επεμβάσεις δοκιμάζονται οι αντοχές της κοινωνίας για άλλες μελλοντικές και μεγαλύτερες.

     Αυτό που έρχεται είναι το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης. Κι αυτό που θα διασφαλίζει είναι ότι η κοινωνία θα ‘ναι στα γόνατα.

   

                                                                                  Β. Η.                    

                                                               Μεταμεσονύκτια ημερολόγια
 
 

6 σχόλια:

  1. Αγαπητέ μου Β.Η,
    φοβάμαι ότι δεν είναι τόσο θέμα ενόχλησης. Όλες οι ενδείξεις συντείνουν σε ένα συμπέρασμα σχετικά με όλα αυτά: έχει επιλεχθεί η στρατηγική της έντασης -με τα γνωστά οφέλη της για την κρατούσα ισχύ- και τίποτε παραπάνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. H.S. Και για την ένταση και γιά το λόγο που λέω καί γιατί όχι, για να φέρουν σε δύσκολη θέση τον Συριζα. Πολλά μπορεί να είναι τα κίνητρα. Γνώμη μου είναι ότι η εξουσία δεν είναι ενιαία. Ένα γραφείο εισηγείται αυτό,το άλλο κάτι παραπλήσιο,ένα τρίτο γραφείο διαφωνεί ανοιχτά και κάποιο άλλο αποφασίζει να σαμποτάρει κρυφά όλα τα άλλα. Ψαχουλεύουν κάμποσο και καταλήγουν σε μια κίνηση. Όλα γίνονται λίγο στα κουτουρου. Δεν συνειδητοποιούμε πόσο ερασιτέχνες είναι παρα μόνο όταν βρεθούν πολύ στριμωγμένοι.

      Διαγραφή
  2. Να επαυξήσω: το κράτος έκτακτης ανάγκης ήταν καιρό εδώ. Τώρα γυρνάνε δεξιά το volume, απότομα· επιλέγουν τη στρατηγική της έντασης. Οι αιτίες, όπως και οι συνέπειες, είναι σύνθετες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σύμφωνοι Τ. αλλά αυτά είναι ασκήσεις. Ακόμα δεν έχουμε δει μαζικά transfer μεταναστών,ούτε έχουμε ακούσει το χειροκρότημα. Ουτε επίθεση σε κατειλημμένο εργοστάσιο(αυτός είναι ο φόβος τους). Ή ένα 20% φτωχών γηγενών μαζί με τους άχρηστους ξένους είλωτες και κάποιους αντιφρονούντες, δυσοίωνο μίγμα από το οποίο όλοι θα αποστρέφουν το βλέμμα. Ετοιμάζονται για ένα πεδίο όπου θα υπάρχουν πληθυσμοί άξιοι προστασίας και η ...φαβελα!

      Διαγραφή
  3. Εις ενδιαφέρουσα κατάστασηΔευ Ιαν 14, 10:49:00 μ.μ.

    Περπατούσα στο δρόμο τελείως αποκαρδιωμένη και το παιδί με γύριζε και με γύριζε ολούθε δείχνοντάς μου ολοένα τα πράγματα της πόλης του.
    - Εδώ είναι κουρείο, κι εδώ πωλούν μπαχαρικά, κι εδώ ζυμώνουν ψωμί και το πωλούν ζεστό ακόμα σε καρβέλια.
    - Κι εδώ; κι εδώ του έλεγα ξεψυχισμένα γιατί γυρνούσαμε όλη μέρα και πουθενά δεν είχαμε βρει κείνο πού γύρευα για ν αναπαυτεί λίγο η ψυχή μου.
    - Εδώ διαβάζουν το Κοράνι, εδώ μελετούν τους νόμους, εδώ εξηγούν τους προφήτες, εδώ απαγγέλουν την Ποίηση, εδώ χορεύουν, εδώ στιχουργούν και βαρούν την λύρα.
    - Κι εδώ, κι εδώ, ρωτούσα πάλι γυρίζοντας το κεφάλι σε ό,τι μου έδειχνε εξετάζοντας καλά με το βλέμμα την όψη του. Όμως όλα με έκαναν να νιώθω σαν τον έμπορο που κάτι έπρεπε να δώσω για να πάρω την πραμάτεια μου. Αλλά εγώ δεν είχα έλθει για να αγοράσω τίποτα. Στα μέρη μου είχαμε τα πάντα. Το παιδί με τραβούσε και όλο μου έδειχνε ζυγιάζοντάς με με το βλέμμα να δει αν κάτι με ικανοποιεί, αν θα έμενα τελικά γιατί του άρεσαν είπε οι ιστορίες που του είχα πει και ήθελε να τις ακούει καθημερινά επειδή διέφεραν απ όσα του είχαν διηγηθεί έως τώρα.
    - Είχε πια βραδιάσει. Και είχαμε αποκάμει. Κατρακυλήσαμε προς τη θάλασσα και εκεί πέσαμε βαριά και οι δυο πάνω στην άμμο. Κανένας μας δεν μιλούσε μόνο περιμέναμε να έλθουν οι δικοί μου. Μόλις πλάγιασε το φεγγάρι πάνω στη θάλασσα φάνηκε το ελαφρύ πλοιάριο. Αγγιζε μόλις τα νερά και το παιδί ανασηκώθηκε μαγεμένο.
    - - Μη φύγεις, είπε ακουμπώντας το τρυφερό του μάγουλο πάνω στην κοιλιά μου. Πες μου τι γυρεύεις που δεν το βρήκες στη Γη. Οι πατεράδες μου έχυσαν το αίμα τους για να την κάνουν όπως πριν.
    - - Γυρεύω είπα σιγανά ένα μέρος ασφαλές για να γεννήσω τούτο το παιδί. Το αγαπώ υπερβολικά και δεν θέλω με κανένα τρόπο να το γεννήσω σε έναν τόπο όπου όλα τα καλά προέρχονται από τον νόμο. Κοίτα του είπα, λίγο άβολα γιατί έβλεπα ήδη ότι το στεναχωρούσα πολύ. Μου έδειξες τους μουσικούς μέσα στο χρυσό παλάτι. Πράγματι ξεδιπλώνουν το ταλέντο τους μέσα στον ναό τους όπως και όλοι οι σοφοί και οι τεχνίτες του λόγου και των γιατρικών και οι μηχανολόγοι και οι στρατηγοί και οι ειδικοί των επιστημών και της γεωργίας και της θαλάσσης και κανείς εξ όσων είδα δεν μπορεί να κάνει κάτι καλό πέρα από αυτή την αυστηρή οργάνωση των πραγμάτων και είναι αλήθεια ότι όλα δουλεύουν καλά και ότι όλα ανταποκρίνονται σε όλα όμως εγώ έχω συνηθίσει αλλιώς. Να μπορώ δηλαδή να αναπαύομαι πέρα από τον νόμο …..γι αυτό φεύγω, του είπα πιο δυνατά τώρα. Ο τόπος σου είναι γλυκός. Και οι ανθρώποι του είστε όλοι σας πράοι και ταπεινοί. Δεν μπορώ να ζήσω όμως δίχως τούτη την μικρή μου περηφάνια…..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλόο!.. Υπάρχει ένας ουρανός για την παρανομία!

      Διαγραφή

ΠΡΟΣ ΥΠΟΓΕΙΟ (με προσοχή να μη χτυπήσετε το κεφάλι σας!)

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...