Ατέλειωτος κατήφορος

Ένας άνθρωπος 77 χρονών συνταξιούχος, αυτοκτόνησε χτες στη Πλατεία Συντάγματος, μπροστά από το ελληνικό Κοινοβούλιο.

Αυτοκτόνησε στις 9 το πρωί ,μέσα στη πλατεία κάτω από ένα δένδρο, έτσι απλά, μπροστά σε όλο τον έκπληκτο κόσμο ,πού πήγαινε στη δουλειά του.

Έθεσε τέρμα στη ζωή του, αφήνοντας ένα σαφές μήνυμα πολιτικής διαμαρτυρίας, πού καταγγέλλει την πολιτική ηγεσία αυτού του τόπου, για τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται την κρίση πού έχει ξεσπάσει στη χώρα μας.

Αυτός ο άνθρωπος κάλλιστα θα μπορούσε να ήταν ο πατέρας μας ή ο παππούς μας . Δεν λέει τίποτα πού δεν τον ξέρουμε προσωπικά. Είναι ένας από εμάς. Αυτοκτόνησε κάτω από τα μάτια μιας εξουσίας πού κοιτά την επικράτεια της στεγνά και άψυχα, εξαγγέλλοντας μέτρα οικονομικά πού θα εξυγιάνουν δήθεν το χρεοκοπημένο κράτος. Μέτρα πού το μόνο πού κάνουν είναι να οδηγούν στη απελπισία όλο και περισσότερο κόσμο. Σε μια απελπισία πού πλέον φαίνεται ότι δεν έχει επιστροφή.

Πώς αντέδρασε αυτή η πολιτική ηγεσία ,σε ένα συμβάν ,πού ανεξάρτητα από την άποψη πού έχει κανείς για την κρίση ,για το ποιος φταίει και το τι πρέπει να γίνει, είναι ένα συμβάν απολύτως θλιβερό ;

Συστέλλεται; Ντρέπεται; Ανατρέπει την στάση της; Απολογείται συναισθανόμενη ότι 1760 αυτοκτονίες από απελπισία για την κρίση και με τον τρόπο πού αυτή η πολιτική ηγεσία την χειρίζεται, σημαίνουν κάτι; Ή ,τελικά , δεν σημαίνουν τίποτα και όλοι αυτοί οι άνθρωποι πού χάθηκαν μέσα στη απελπισία ,έφταιγαν και καλά έπαθαν ότι έπαθαν;

Έκαναν αυτό πού η ποιότητα τους και το ήθος τους ,τους υπαγορεύει να κάνουν . Έκαναν κριτική στη πράξη του νεκρού. Προσπάθησαν να απομονώσουν την πράξη του από τα αίτια πού την οδήγησαν ,σπεκούλαραν εν όψει εκλογών ,ότι αυτοί θα βγάλουν τον κόσμο από την κρίση και προσπάθησαν να επιβάλλουν σιωπή για τα αίτια της πράξης, ισχυριζόμενοι δεν πρέπει να συνδέουμε την κρίση με τις κινήσεις πού επιλέγει να κάνει κάποιος, αλλά και ότι δεν θα πρέπει να συζητάμε για αυτό διότι καπηλευόμαστε και εμπορευόμαστε τον νεκρό.

Αυτοί πού εμπορεύονται τα πάντα , ολόκληρη την ζωή, τώρα θέλουν να ελέγξουν και τις ψυχικές μας αντιδράσεις και να τους επιβάλλουν σιωπητήριο.

Κάτω από τα μάτια τους, ο κόσμος πού υποτίθεται ότι εκπροσωπούν πεθαίνει, ασφυκτιά, βυθίζεται στη θλίψη και αυτοί σκέφτονται νούμερα και οικονομικά μέτρα. Πρέπει να σωθούμε από αυτούς πού θέλουν να μας σώσουν, από αυτούς πού η ανθρώπινη ζωή δεν σημαίνει τίποτα στους υπολογισμούς τους

Έχουμε καταλάβει πια ότι δεν έχετε ίχνος ντροπής . Το μονοπάτι σας δεν διαθέτει τέτοιες ποιότητες .Θα σας παρακαλούσαμε όμως, αν έχετε τουλάχιστον την πολιτική οξυδέρκεια πού απαιτείτε στο επάγγελμα σας, ΒΓΑΛΤΕ ΤΟ ΣΚΑΣΜΟ!!!!.

Ειλικρινά σας το λέω ,θα έχετε όφελος και επειδή μόνο από όφελος μασάτε, αν μη τι άλλο σκεφτείτε το. Μην παίζεται τόσο ξεδιάντροπα και ανερυθρίαστα, με το κοινό περί δικαίου αίσθημα . Είναι το ελάχιστο το οποίο μπορεί να κρατήσει μια κοινωνία για να μην γίνει κόλαση!!!!

Σε μια κοινωνία πού η πολιτική της ηγεσία αλλά και οι πολίτες που την απαρτίζουν μένουν απαθείς σε τέτοια συμβάντα ,είναι μια κοινωνία πού έχει χάσει κάθε ηθικό στήριγμα ,έχει χάσει κάθε πραγματική πίστη στο ζωντανό της κομμάτι, είναι μια κοινωνία πού δεν μπορεί να ονειρευτεί τίποτα όμορφο για τον εαυτόν της και τα μέλη της . Είναι μια κοινωνία πού φτιάχνει φέρετρα για τα μέλη της ,φέρετρα στα οποία κοιμάται η ίδια μέσα .

Είναι μια κοινωνία οριστικά πεθαμένη !!!