Πίσω στην αυγή του κόσμου

             Πεδιάδα του Αμυνταίου, πλάγιο βγήκε το φεγγάρι κι ο αποσπερίτης από πάνω το σκεπάζει, ψηλότερα ο Ωρίωνας στραμμένος στο βορρά! Τ’ αστέρι μου! Η νύχτα έρχεται καθαρή όπως ήτανε και η μέρα.

             Βαδίζω προς ένα σπίτι μες τον κάμπο. Μερικές εκατοντάδες οργιές πριν τη λίμνη, μια μικρή λάμπα κοκκινίζει ένα δωμάτιο. Χιόνια ακόμα στις κορφές. Πίσω μου το Βίτσι· μπροστά πέρα από τα παλιά έλη και τη λίμνη, το Καϊμακτσαλάν.  Ο πρώτος άνεμος της νύχτας κατεβαίνει απ’ τα βουνά.     

            Αφήνω το δρόμο για ν’ αποφύγω τ’ αυτοκίνητα και κατεβαίνω στα χωράφια. Κάτω απ’ τις αμυγδαλιές το ξερό χώμα είναι γεμάτο πλαστικά μπουκάλια νερού, ασημόχαρτα, χάρτινες συσκευασίες αναψυκτικών. Σκουντουφλάω διαρκώς πάνω σε σκουπίδια της τεράστιας Μηχανής. Πάνω στο δρόμο συνεχίζουν να κυλάνε τ’ αυτοκίνητα με μονότονο σφυριχτό ήχο. Καθώς απομακρύνομαι μες τους αγρούς εξακολουθώ να βλέπω τους επιβάτες ακίνητους πάνω στις θέσεις τους σαν κέρινα ομοιώματα, μες το απόκοσμο φως των κινητών τους. Τώρα σκοντάφτω πάνω σε συσκευασίες φυτοφαρμάκων. Σ’ αυτή την άκρη της γης διαβάζω μες το φεγγαρόφωτο τα ονόματα μακρινών εργοστασίων· και νοιώθω να φουντώνει μέσα μου η παλιά οργή. Κάλλιο να ’μουν λύκος!

             Ένοιωσα ντροπή για την ανθρώπινη ράτσα! Και τα μάτια μου εγκατέλειψαν όλα αυτά για να στραφούν στο νυχτερινό θάμβος.

             Εδώ ο τόπος είναι ιερός. Σα να ετοιμάζεται να μιλήσει μέσα στο σκοτάδι. Εδώ πέρα ακόμα δε χαλάστηκε η νύχτα. Τα πόδια μου μες τα πλαστικά και τα φυτοφάρμακα. Το κεφάλι μου, όλο μάτια, ψηλώνει μες το φεγγερό ουρανό.

             Αμυγδαλιές της απόγνωσης, μάχονται την αδιάκοπη κακία του δρόμου και το δηλητηριασμένο χώμα.

             Φτωχό χώμα μη σε νοιάζει· κάποιος ακούει τις κατάρες σου.

             Σαν παιδί με τεράστια μάτια που θωρούν την ομορφιά του κόσμου δεν θ’ αφήσω να στερέψει η αγάπη, να στερέψει ο χυμός.

             Γλώσσα των αγαπημένων, αν δεν γίνεις η γλώσσα της χώρας κάλλιο ’γω να γίνω λύκος - κάλλιο να ‘ρθει η φωτιά!

 

                                                                                                          Β.Η.