Η Κοινωνία ενάντια στο κράτος

«Κρίση είναι να σε κυκλώνει η φτώχεια μαζί με την αστυνομία.»

Το ελληνικό χρέος στα έτη 2009, 2011, 2014

     Επιτέθηκαν σε ηλικιωμένους, σε μεγάλες γυναίκες, έβρισαν χυδαία και έσυραν χάμω νεαρές κοπέλες που θα γίνουν μάνες, επιτέθηκαν σε παλληκαράκια που προσπαθούσαν να απομακρύνουν τραυματίες φωνάζοντας «θα σας γαμήσουμε μουνόπανα  Δημοκρατία τέλος». Επιτέθηκαν στο ιατρείο στο σταθμό του μετρό του Συντάγματος.  Από δω και πέρα η Γάζα ολοένα θα πλησιάζει.

     Προσπάθησαν να σπάσουν το φρόνημα του κοσμάκη και κατάφεραν να τον εξοργίσουν.

     Ο χημικός πόλεμος του κράτους ενάντια στο λαό. Ο διαβρωτικός πόλεμος των ΜΜΕ ενάντια στο πνεύμα αντίστασης. Ο εσωτερικός στρατός που φτιάχτηκε τα τελευταία 3 χρόνια. (55.000 νέοι άνθρωποι με αντικείμενο εργασίας μη σαφώς κατονομαζόμενο - πόσος είναι άραγε ο εθνικός στρατός που φυλάει τα σύνορα?) Τα διαρκή πήγαιν- έλα του με κλούβες και μηχανάκια για να φοβάται ο κόσμος.

    Τελικά είναι αυτοί που φοβούνται ότι το μόνο έργο που θα παράγουν οι αλληλοδιάδοχες κυβερνήσεις τους θα είναι ταραχές

     Η πολιτική τάξη, η εκτελεστική εξουσία, η νομοθετική, η δικαστική και πάει λέγοντας. Και ξανά, η αιώνια συμπόρευση των ΜΜΕ. Θίασοι επί σκηνής που μάταια επιμένουν να τελειώσουν την τελευταία πράξη.

     Είναι χαμένοι γιατί υπερέβησαν τα μέτρα.

     Και πίσω τους οι μεγάλοι παίκτες που περιμένουν. Οι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί κηδεμόνες. Οι «ανήσυχες» και «νευρικές» αγορές. Οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στην Αθήνα. Βλέμματα ανησυχίας αλλά και βλέμματα ελπίδας.

     Υπάρχουν αναρίθμητοι άνθρωποι καλής θέλησης παντού, ακόμα και στην Ευρώπη.

     Η σύγχυση της κοινωνίας η οποία είδε το πελατειακό κράτος της σε βαθειά κρίση, οι ενοχές της γι αυτή τη σχέση δωροδοκίας που καλλιεργήθηκαν έντεχνα, το σοκ μπροστά σε μια ανεδαφική κυβέρνηση  που γίνεται αλλότρια, έδωσαν κάποιο χρόνο στους κυβερνώντες.

     Αλλά και αυτή η περίοδος έφτασε στο τέλος της.

     Ένα κομμάτι της κοινωνίας που ξεφεύγει από τη χρόνια παθητικότητα συγκροτείται και είναι φανερό ότι θα παίξει σημαντικό ρόλο. Η βαθειά ομοφωνία στο λαό ότι κάτι κακό συντελείται, ομοφωνία που έχει να εμφανιστεί σε τέτοιο βάθος από το χειμώνα του ’73 - ’74. Η συμπάθεια προς την κινητοποιημένη μερίδα. Το διαρκώς αυξανόμενο στρίμωγμα και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης που αρχίζει να επικρατεί.

     Τι σημαίνουν όλα αυτά?

     Η χώρα καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό πριν από την «κρίση» κι έκαναν τους λογικούς ανθρώπους να παραμιλούν. Τώρα που έχασαν κάθε αίσθηση  πραγματικότητας αρχίζει η κοινωνία να στρέφεται ενάντια στο κράτος της. Μια κοινωνία γυμνή και φαινομενικά αδύναμη. Όλα τα συστατικά του δράματος είναι εδώ, και όλες οι πλευρές του. Ένας – ένας θα εμφανίζονται οι πρωταγωνιστές του.

     Τι μπορεί να συμβεί? Μια απόπειρα βίαιης καταστολής? Μήπως μια δημόσια αιματοχυσία?

   

     Δεν είμαστε όμως ένας άπραγος λαός. Μη φοβάστε.  Ό,τι και να γίνει θα το αντιμετωπίσουμε, όπως άλλοι παλαιότεροι έζησαν πολύ δυσκολότερες καταστάσεις. Ούτε θα βρεθούμε, ένα φοβισμένο και άτακτο πλήθος μπροστά σε ό,τι  πρόκειται να ‘ρθει.

     Τι θα μας σώσει?

     Όπως πάντα ή αδελφοσύνη. Όλους εμάς, που έχουμε τόσο διαφορετικές καταγωγές μας ενώνει η άχαρη μοίρα που μας ετοίμασαν. Και αυτή η πικρή αίσθηση που μαζί της μεγαλώσαμε: η ελληνική κοινωνία «καίει» τους ανθρώπους της, τον πιο σημαντικό της πλούτο!

     Και η οργάνωση. Μια τέτοια οργάνωση που ποτέ δεν τόλμησε να ονειρευτεί το δύσμορφο ελληνικό κράτος. Αλλά η οργάνωση- και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό- δεν είναι κάτι τεχνικό. Οργανώνονται οι άνθρωποι- όπως και συναδελφώνονται- μπροστά σε ένα κοινό κίνδυνο, όταν δεν υπάρχει κάνεις να τους σώσει.

     Και ο γνώμονας και το στήριγμα θα είναι  παραμελημένες αλήθειες που από ανάγκη θα προσεγγίσουμε πάλι. Αυτές που θα μας επιτρέψουν να αρθρώσουμε ξανά ένα λόγο και να χτίσουμε επιτέλους χωρίς ντροπή!

     Ίσως φαίνεται ότι μιλάω εξωπραγματικά όταν μιλάω για οργάνωση και αδερφοσύνη. Αλλά όταν σημάνει η ώρα τους θα αποδειχθούν  η μόνη ρεαλιστική λύση. Ήδη εμφανίστηκαν και αναπτύσσονται. Άλλωστε πάντοτε εκπλήσσουν οι Έλληνες όταν βρίσκονται «υπό πίεσιν» . Κι έκαναν λάθος να τους προκαλέσουν σαν σύνολο.

     Υ.Γ. Εν τω μεταξύ, φίλοι αγαπημένοι- μπάνια. Θάλασσα! Αλλοιώς βουνά!

Το μέλλον θα απαιτήσει καλή φυσική κατάσταση.

     Ας απολαύσουμε το Ελληνικό Καλοκαίρι. Οι χορτασμένοι από ζωή άνθρωποι δύσκολα σκύβουν το κεφάλι. Αφήστε που ήταν πάντα καλοί στην παρέα!

Β. Η.