Το Παιχνίδι του Κόσμου και κατά του Κόσμου

Αν  δεις τα πράγματα  πού παίζονται στη ζωή σου αλλά και στο ευρύτερο  κόσμο από μια απόσταση, μια απόσταση πού την αποκαθιστάς παύοντας να ταυτίζεσαι με ότι σου συμβαίνει και με ότι συμβαίνει γύρω σου ,παύεις δηλαδή να φορτίζεις αυτό πού γίνεται είτε με τις ιδέες σου είτε με τα συναισθήματα σου και τα δεις σαν ένας παρατηρητής πού απλώς παρατηρεί προσπαθώντας να κατανοήσει και όχι να ταυτιστεί με εκείνο ή το άλλο, τότε η ζωή σου αλλά και γενικότερα ή ζωή μέσα στο ευρύτερο κόσμο μοιάζει με ένα μεγάλο Παιχνίδι.

Ένα Παιχνίδι πού είναι αρκετά πολύπλοκο να το αντιληφθείς , όσο είσαι κοντά του, αλλά όσο απομακρύνεσαι από αυτό, η εικόνα του παύει να είναι φλουταρισμένη και θολή και γίνεται απλή και συνάμα τρομακτική.

Το βαθύτερο νόημα του Παιχνιδιού δεν είναι να είσαι ή να είναι ο κόσμος γύρω σου ευτυχισμένος . Δεν είναι  να συνεργάζεσαι και να αγαπάς . Δεν είναι να μαθαίνεις και να δημιουργείς . Δεν είναι να απολαμβάνεις την ζωή σου και να επιτρέπεις να απολαμβάνουν και οι άλλοι την δική τους ζωή. Είναι όλα αυτά, αλλά μοιάζει σαν το κέντρο του Παιχνιδιού να είναι κάτι άλλο. Κάτι πιο βαθύ και εντέλει κάτι πού φαίνεται να είναι πιο ουσιαστικό για την κοινωνία και τα άτομα πού την απαρτίζουν . Μοιάζει να είναι απλώς ένα Παιχνίδι Δύναμης.

Η Δύναμη είναι αυτή πού τροφοδοτεί την ουσία του Παιχνιδιού και του δίνει την υπόσταση του. Είναι, ενδεχομένως, μια συνεχής και ατέρμονη μάχη δυνάμεων,ατομικών και κοινωνικών ,αοράτων και ορατών , μια ατελεύτητη  μάχη στρατοπέδων, δυνάμεων, ατόμων πού επιδιώκουν την απόλυτη επικράτηση τους.

Αυτός ο πόλεμος φαίνεται να είναι διαρκής και αμείωτης έντασης σε όλη την ιστορία αυτού του πλανήτη. Είναι ένας πόλεμος πού θρηνεί καθημερινά ,κάθε λεπτό, θύματα, σε όλα τα επίπεδα της ζωής . Είναι ένας πόλεμος πού κανείς μάλλον δεν ξέρει αν θα έχει τέλος ή θα συνεχίζεται αέναα . Κανείς δεν ξέρει αν πίσω από τη Δύναμη παίζεται κάποιο άλλο περιεχόμενο άξιο για να πολεμήσει κανείς με τέτοια σφοδρότητα και σε τέτοια διάρκεια. Τα στρατόπεδα αυτού του πολέμου διαρκώς αλλάζουν, μετατοπίζονται, συγχέονται , όλοι ισχυρίζονται ότι παλεύουν για κάτι πού είναι Καλό, κανείς σε αυτό τον πόλεμο δεν ισχυρίζεται ότι είναι κακός. Κακός είναι πάντα ο απέναντι. Η σύγχυση είναι σημαία αυτού του Παιχνιδιού. Αλλά φαίνεται σαν κανένας να μην το αντιλαμβάνεται .

Υπάρχει κάποιος ή κάποιοι πού κατευθύνουν αυτό το Παιχνίδι;

Σίγουρα υπάρχουν κυρίαρχοι Παίκτες ,σίγουρα υπάρχουν Πιόνια σημαντικά ή λιγότερα σημαντικά στον πόλεμο, σίγουρα υπάρχει και η πλέμπα πού δεν την υπολογίζει κανείς από τους Παίκτες ή τα Πιόνια . Όλοι έχουν την θέση τους  σε αυτόν το γύρο του Θανάτου, σε αυτή τη σκακιέρα της Δύναμης και ανάλογα με το ποσοστό δύναμης πού έχει ο καθένας  συμμετέχει .

Είναι πολύ περίεργο και άξιο απορίας πως όλοι συμμετέχουμε δίχως να τίθεται το ερώτημα ποιος είναι ο Υπερ-Παίκτης ή οι Υπερ-Παίκτες πού έχουν στήσει  αυτό το Παιχνίδι. Ποιος είναι ο σκοπός τους ; Πως κατορθώνουν και το κινούν τόσες αιώνες αδιάλειπτα; Ποια είναι αυτά τα όντα ,αν υπάρχουν, πού τρέφονται κυρίως με τον θάνατο όσων δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στους όρους  αυτής της γιγάντιας παλαίστρας;

Ή μήπως το ξέρουμε το μυστικό και δεν το ομολογούμε στον ίδιο μας τον εαυτό; Μήπως είμαστε ίδιοι; Μήπως η ουσία μας δεν είναι πολύ διαφορετική και απλώς παραπονιόμαστε όταν είμαστε στη θέση του θύματος ,αλλά όχι όταν κατέχουμε τα όποια ψήγματα δύναμης;

Πως το Σύμπαν παραμένει κουφό και τυφλό σε κάτι τόσο παράλογο ; Μήπως  το Παιχνίδι αυτό της Δύναμης δεν παίζεται μόνον σε αυτόν τον πλανήτη;

Πολλά  ερωτήματα ,λίγες απαντήσεις, σε κάποιους όλα αυτά μπορεί να φαίνονται απλώς βλακώδεις απορίες ,βλακώδεις διαπιστώσεις.

Η ζωή συνεχίζει να κυλά την ατέρμονη πέτρα της ,αλέθοντας τα πάντα στο πέρασμα της ,ανθρώπους ,πολιτισμούς ,παιχνίδια και παίκτες . Ίσως το μόνο πού να έχει αξία τελικά είναι η αξιοπρέπεια με την οποία θέλεις να ζήσεις ,πράγμα τελικά καθόλα υποκειμενικό έτσι όπως έχουν τα πράγματα. Σίγουρα είναι λάθος να κυνηγάς απαντήσεις ,καλύτερα είναι να απολαμβάνεις  την αναζήτηση μέσα στο ταξίδι της ζωής . Δεν πρόκειται ποτέ να γίνεις Παίκτης ή Πιόνι στο Παιχνίδι ,αυτό είναι σίγουρο ,στο βαθμό πού δεν είσαι ήδη, τουλάχιστον κοίταξε να περνάς καλά με αξιοπρέπεια και αναζητώντας ,ότι αναζητά ο καθένας ,αλλά φόρα και το κράνος σου!!! Βρέχει!!!!