Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

Κοινωνία Κάντιλακ!


Vince Taylor (1939-1991)

Πιστονάκια μου, Βαλβολίνες μου,

Ναι, ναι, είναι τρομακτικά αυτά που συμβαίνουν κι ακόμα πιο τρομακτικό ότι υπάρχει πολύς κόσμος που τα δέχεται ή ακόμα και τα επικροτεί, αλλά πάντως πρέπει να παραδεχτούμε ότι εγκαινιάζουν μια συναρπαστική κοινωνική οντολογία - ναι, καλά διαβάστε, σύμφωνα με την οποία

η κοινωνία είναι κάτι σαν αυτοκίνητο σε αμερικάνικη ταινία (με τον ΟΟΣΑ π.χ. σε ρόλο Σχολής Οδηγών ή μάλλον αυτό το καινούργιο φρούτο, Ινστιτούτο Ασφαλούς Οδήγησης)!

Πώς μου ήρθε; Ε, να… Όλη αυτή η ταχυδακτυλουργική εμφάνιση πλεονασμάτων, υποσχέσεων ψαλιδίσματος του χρέους, προσδιορισμού οργανογραμμάτων για μια νέα, λέει, παραγωγική μορφή της χώρας από το 2021 (+/- λίγοι μήνες, κάτι βδομάδες και μερικές ώρες υποθέτω) στο παρά πέντε πριν από εκλογές, μου φέρνει, εμένα του άρρωστου, την εικόνα από ταινίες όπου

μια Κάντιλακ σε δαιμονιώδες κυνηγητό, σμπαραλιασμένη από τρακαρίσματα, με σπασμένα τζάμια από πυροβολισμούς, στραβωμένη από άλματα σε σαμαράκια και γέφυρες που κλείνουν, ξεδοντιασμένη από χτυπήματα πάνω σε υπαίθρια χοντογκάδικα και πυροσβεστικούς κρουνούς, σέρνοντας σκισμένα σεντόνια από άτυχες μπουγάδες και ζαρζαβατικά που πήρε σβάρνα, κι ενώ από πάνω πετάνε ελικόπτερα, ξοπίσω τρέχουν περιπολικά, και λες, πάει τέλειωσε, τον χάσαμε τον ντελικανή,

ξάφνου

ο σουπερμανικός ραλίστας οδηγός της παρέα με τον άφταστο συνοδηγό του, εκεί στο παρά ένα πριν από την ατιμωτική πτώση στο μανιασμένο λιμάνι και το θάνατο, με μια στραβοτιμονιά δεξιά, ένα ανάποδο τιμόνι αριστερά, ένα τσίμπημα-φτερό χειρόφρενο και γκάζι με συμπλέκτη στο κέντρο, καταφέρνουν όχι μόνο να τη σώσουν αλλά και να την ... παρκάρουν τέλεια ανάμεσα σε μια σειρά από γυαλιστερές λιμουζίνες έξω από το ολόφωτο Μέγαρο όπου γιορτάζεται με όλους τους επίσημους η αλλαγή του χρόνου!

Μην το ψάχνετε λοιπόν σε ανθρωπολογίες, περιγραφικές θεωρίες, ψυχοκοινωνιολογίες, θυματικούς μηχανισμούς, ιστορία, φιλοσοφία, κανονιστική ηθική, και τα τοιαύτα. Το μυστικό για το τι εστί κοινωνία, είναι στη Μηχανολογία και μάλιστα του Αυτοκινήτου ειδικότερα. Ένα καλό σωφέρ χρειάζεται, ένα συνοδηγό τζιμάνι και μερικά σαΐνια στα πιτς! That' s all!

Κοινωνία-Κάντιλακ!

Όχι παίζουμε!

3 σχόλια:

  1. βρουμ βρουμ βρουουουουουουμμμμμμ!

    ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!

    μπααααααααααααααααααααααααααααααααμμ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναι, κάπως έτσι έχουν τα πράγματα, είναι καλή η παρομοίωση πέρα από την πλάκα που έχει! Να αναρωτηθεί τώρα κανείς αν αυτό που λείπει είναι η νηφάλια σκέψη? Η επικοινωνία με τον εαυτό μας?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από σένα φίλε Β., έμαθα εκείνη την ωραία ιστορία που το δίδαγμά της ήταν "ας αρχίσουμε να τους παίρνουμε στο ψιλό γιατί τότε ιδρώνει το αυτί τους"!

      Διαγραφή

ΠΡΟΣ ΥΠΟΓΕΙΟ (με προσοχή να μη χτυπήσετε το κεφάλι σας!)

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...