Τρίτη 11 Μαρτίου 2014

Ένα ταξίδι στο κρύο



Μέσα σ’ ένα τραίνο που πάει στα βόρεια. Λίγοστοι οι επιβάτες, τακτοποιημένοι ήσυχα στις θέσεις τους. Ξαφνικά, πλήθος στρατιώτες, λοκατζήδες, γέμισαν το βαγόνι. Τακτοποίησαν τα μπαγκάζια τους, βρήκαν τις θέσεις τους κατά παρέες και στρώθηκαν στον ύπνο σε διάφορες στάσεις. Πότε-πότε, ένας απ’ αυτούς ξαγρυπνά με το κινητό στο χέρι. Ύστερα γέρνει κι αυτός. Μικρά μαύρα πουλιά πετούν έξω με φόντο τον γκρίζο ουρανό και τα σύννεφα που ταξιδεύουν.
Θολός, βουρκωμένος ο Παρνασσός. Ριπές ψιχάλας πάνω στα τζάμια κάθε τόσο. Μες το βαγόνι, δίπλα στο παράθυρο, καθισμένος ήσυχα κι εγώ στη θέση μου, παρατηρώ. Ανάμεσα σ’ όλους  αυτούς τους ανθρώπους νοιώθω προστασία και κοινή μοίρα. Δεν μ’ αγγίζουν οι καιροί. Και οι εσωτερικοί καιροί που ακατασίγαστα με ταλαιπωρούν μέρες και νύχτες κοπάζουν. Το ανήσυχο βλέμμα μου, τόσο καιρό στραμμένο προς τα μέσα, βλέπει τώρα έξω ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο θαύμα. Σιγά, σιγά αρχίζει και ησυχάζει. Και βλέπει μέσα στο βαγόνι μια ολόκληρη ανθρωπότητα που αργά, αργά ξυπνα μέσα μου την οικειότητα και μια θαλπωρή. Επιτέλους ύστερα από τόσο κρύο!
Υπάρχουν τέτοιες στιγμές, άγιες, μες τη ζωή κάθε ανθρώπου όταν το κρύο και η ερημιά του τυλίγουν τη ψυχή.
Απο παντού πιάνεται ο άνθρωπος ο ερημωμένος. Από την παραμικρή κίνηση, την κάθε μικρή καθημερινή πράξη, απο τη δουλειά, από μια συζήτηση, ένα καλό λόγο, τη συναναστροφή των ανθρώπων και εκτιμάει το κάθε τι, όσο μικρό κι αν είναι, και νοιώθει ευγνωμοσύνη. Ακόμα και για μια  μάλλινη, καφέ, πράσινη κουβέρτα με καρρώ με την οποία είναι σκεπασμένος μιά ώρα που ησυχάζει. Και έρχονται κάποιες στιγμές θαλπωρής που έχουν μεγάλη αξία όταν η ψυχή είναι βασανισμένη.
Και τα βιβλία της παιδικής ηλικίας. Ο Μιχαήλ Στρογγώφ διασχίζει με κόπους, κινδύνους και γενναιότητα τις απέραντες στέππες της Σιβηρίας, με τη συντροφιά της Νάντια, πηγαίνοντας για το Ιρκούτσκ. Ο Φιλλέας Φόγγ κάνει με αταραξία το γύρο του κόσμου μαζί με τον Πολυτεχνά, σώζει την Ινδή Άουντα και μαζί σώζει την ψυχή του. Τα τέκνα του πλοιάρχου Γκράν διασχίζουν όλη τη γή πάνω στον 370 νότιο παράλληλο για να βρούν τον πατέρα τους και τους υπόλοιπους ναυαγούς του Βρεττανία. Ο θείος Βέρν, ο ανεξάντλητος παραμυθάς! Ο Τόμ Σώγερ! Ήρωες της παιδικής ηλικίας!
      Για να πάρουμε λίγο θάρρος από τις ιστορίες ανθρώπων. Και την πρώτη αθωότητα.
Και οι αποφάσεις που εκκρεμούν! Αυτές που δεν πήραμε! Και τώρα η ανάγκη τους βγαίνει με τρόπο ηφαιστειακό σηκώνοντας όλη αυτή την τρικυμία! Όλα αυτά με καρτερία, που σημαίνει άφημα στο χρόνο για να αυτοκαθαριστεί ο εαυτός ώστε να μπορέσει να ξαναγεμίσει! Και οι πρώτες πράξεις προς τη σωστή κατεύθυνση! Και η πίστη ότι όλα θα διευθετηθούν και κάθε κομμάτι της ζωής μας θα βρει μια καινούργια θέση. Πιό σταθερή. Μιά τακτοποίηση. Μια διευθέτηση. Ένας αγώνας για την συνειδητοποίηση και την ωριμότητα. Κομμάτι κι αυτό της ανθρώπινης περιπέτειας.


                                                                                                     Β.Η

7 σχόλια:

  1. Τι όμορφο, ζεστο, αληθινό γραπτό! Εικόνες που ξεπερνούν τις λέξεις. Λέξεις που αγκαλιάζουν τις εικόνες και τις υπηρετούν.
    Σας ευχαριστούμε κ. Β.Η. γιατί είμαστε πολλοί που σκεφτόμαστε και νιώθουμε έτσι χωρίς να έχουμε τη δύναμη να το εκφράσουμε.
    Σας ευχαριστούμε που φωτίσατε το στενό δρόμο της επιστροφής μας στα ουσιώδη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητέ Β.Η,
    Η επάνοδος σας μετά από καιρό ,έφερε μαζί της ένα πολύ όμορφο γραπτό.
    Να είστε καλά πού μας βαθαίνετε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο Χειμώνας σκεπάζει τη γη για να θρέψει μέσα της τους σπόρους της ζωής.
    Το κρύο του τους προστατεύει και τους δυναμώνει.
    Η Άνοιξη είναι μπροστά μας.
    Τότε θα φανούν τα έργα του Χειμώνα μας.
    Κι όσοι δεν πίστεψαν στη ζωή, θα μείνουν άφωνοι.
    Το χειμωνιάτικο κείμενό σας Β.Η. δείχνει την Άνοιξη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Να συνεχίζετε κύριε Β.Η. "με δυο λέξεις σας να μας κολλάτε την ψυχή στον τοίχο".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ, ΜΑΣ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ένας αγώνας για την συνειδητοποίηση και την ωριμότητα. Κομμάτι κι αυτό της ανθρώπινης περιπέτειας

    ΑΠΟ τα πιο μεστά κείμενα που έχω διαβάσει τελευταία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΠΡΟΣ ΥΠΟΓΕΙΟ (με προσοχή να μη χτυπήσετε το κεφάλι σας!)

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...