Ο Πάγος

                        
                        Ο Νταγκ έχει στήσει ένα πιάνο

πάνω στους παγετώνες

μελωδίες ξεχύνονται απ’ την κορφή του κόσμου.

θα εκδικηθεί

θα καταστρέψει

                        όλα τα βιβλία που γράφτηκαν με αμίαντο,

όλα τα κτίρια που χτίστηκαν χωρίς καρδιά.

Είναι εχθρός κάθε χειρονομίας κάλπικης.

Μιλάει σαν τον πάγο που καίει.

Κι εσύ Δημοκρατία που διαρκώς απολογείσαι

εμάς να φοβάσαι

τους φίλους του Νταγκ.

                        Πολικές χορωδίες ξεχύνονται στα λευκά σκοτάδια.

                        Ούτε η Νύχτα είναι αυτό που ήταν.

                        Ο Κοπέρνικος μές στη σιωπή του εργαστηρίου του

                        προσπαθεί κουρασμένος να υπολογίσει πόσα

                        άστρα σβήστηκαν από την

αδιάκοπη φωτοχυσία

και την πρόοδο της αλλοτρίωσης

που έφερε τη μόλυνση.

Στέκεται όρθια στην κουζίνα

ετοιμάζει την καφετιέρα

ξέρει ποια είναι η επόμενη σωστή κίνηση

αν είναι ειλικρινής

αποκλείεται να κάνει λάθος

χρειάζεται όμως να είναι

                                    δυνατή.

Το όνομά της είναι Έλορ

είναι φίλη του Νταγκ

έχουν καιρό να ιδωθούνε

ξέρει ότι δεν έχει χρόνο

ξέρει ότι έχει κινήσει υποψίες.

Πράγματι σ’ ενάμισι χρόνο

                                    από τώρα

θα τη χαρακτηρίσουνε εξαιρετικά

                                    επικίνδυνη.

                        Είναι και μερικοί άλλοι

εδώ και κει

ξένοι παντού

αναγνωρίζονται μεταξύ τους

με ένα βλέμμα

χωρίς να το κάνουν

μεγάλο θέμα.

Τους συντροφεύει το χαμόγελο

κάποιων πονηρών Γέρων

και κάποιων Υπέροχα Νεκρών

που η Ανθρωπότητα θα ήθελε

να είχαν ξεχαστει.

Για πόσο καιρό πέταξε

το γεράκι μοναχό?

Αιώνια χιόνια στο Μακ Κίνλεϋ.

Πόσο καιρό μπαινοβγαίνει στη φωλιά του

                        ο αρουραίος των αγρών?

Αργόσυρτοι ψίθυροι στο τροπικό Δάσος.

Υπέροχος Πλανήτης!

Άμμος στα κατώφλια των σπιτιών!

Εν τω μεταξύ μαζεύτηκε τόσο χρήμα

απ’ αυτούς που το είχανε κιόλας  στην κατοχή τους

όσο δεν θα μπορούσανε ποτέ να μετρήσουν

                                    οι Ασσυροβαβυλώνιοι.

Άλλωστε και φέτος δεν αργήσανε να ανθίσουν

                                                τα κρινάκια Νταγκ?

Δεν θα τελειώσει ποτέ αυτός ο Ωκεανός!

Κι έπειτα το χρήμα φέρνει αγαθά, ανέσεις, απολαύσεις

και ως γνωστόν μια πολυτέλεια που σου παίρνει τα μυαλά!

Αλλά τούτοι δω,

ο Νταγκ, η Έλορ και οι άλλοι

δεν νοιάζονται γι’ αυτά.

Στο μήνυμά τους τα ονόμασαν

εξωτερικά σημάδια του Πλούτου

καθαρά επιφαινόμενα

τα αποκαλέσαν  « παιχνιδάκια».

Ζήτησαν, όχι μόνο για τον εαυτό τους

αλλά –παράξενο πολύ– για τον καθένα

που αναπνέει πάνω στη γη

ίσο δικαίωμα στην πιο 

            κρυφή απόλαυση.

Αυτή που επιμελώς αποσιωπάται

εντέχνως αποκρύπτεται

και φυλάσσεται σαν

            τα Άχραντα Μυστήρια.

Τη Διεύθυνση του Κόσμου.

Τη Διεύθυνση των Υποθέσεων του Κόσμου.

Και τον καθορισμό της Ουσίας του.

Δεν έχω γνωρίσει πιο επικίνδυνη

                                    Ιδέα!

                                                                                             Β.Η